تحمل هم حدی ندارد!

خیلی طول کشید

که فهمیدم تحمّل هم؛حدّی نــــدارد !

تا هر کجای این حس که تحمل کنی،کِش می آید

ولی مُردن نیست؛کُشتن نیست

من کسی را؛ او را؛ دوست تر از پیش میدارم

و چیزی شبیه خواسته ای نادر است

و چیزی شبیه اینکه از باران ببارَد اَبر؛

گاهی خواستن؛فقط یک فعل نیست

او چه باشد چه نباشد؛در تمامِ تمامِ تمامِ من هست

و چه بی تفاوت و چه بی نهایت؛

پیش از اینها؛ چشمهای مردانه اَم

تَر نمیشد نه از ذوق نه از درد؛

باران میشوم اکنون از ذوق الفاظِ نامش

باران میشوم اکنون از دردِ ابعادِ نایابَش

و این چیست

وضعیت جوّی جغرافیِ یک مَرد!

نمی میرد ..

که کشتن کار من نیست

که مُردن برای او نیست

اینگاری خدا؛ بودن را بدجور برای این یکی صرف کرده باشد

حضورش، چیزی شبیه همین "عقود و قراردادها" ست

بطلان ندارد؛و تازه داشته باشد؛ بطلانش اثر قهقرایی ندارد

منفسخ هم نمیشود

شرطی هم ضمن بودنش ضمیمه ی حضور نکرد

که حتی بشود فسخ کرد این بودن را؛

اینروزها؛

برای بودنش؛

حقوقدانِ زبردستی شده ام

و تمام قواعد حقوقی را

آنچنان می گردانم که بودنش را اثبات کنند؛

دلم نمی دانم چرا فقط می خواهد بگوید: دوست تَرَش دارد

پی نوشت: دلم برای فائزه اَم تنگ تر از هر زمانیست

نکته نوشت: حرفی نیست که نیســــــــــــــــــت

آهنگ نوشت : 

  Cani Yanar 

از

Vasif  Azimov

آهنگی برای همیشه